"Kochać to także umieć się roz­stać..."

"Łez pożeg­na­nia kilka, roz­darte wspomnienia, 

cisza - niczym pow­ro­tu obietnica na do widzenia."

Cześć, kochani!

Długi czas i z długim odstępem czasu nie odzywałyśmy się i za to bardzo przepraszamy w pierwszej kolejności. Trudno nam to powiedzieć, ale musimy się rozstać na pewien czas. Czy wrócimy? Na razie nie wiemy. Mamy głęboką nadzieję, że pewnego dnia, z tym samym zapałem i z tym samym entuzjazmem, co na początku, wrócimy tutaj i dalej będziemy publikować Wam nasze historię. 

Dziękujemy za każde zajrzenie na naszego bloga, za każdy komentarz i za każdego obserwatorka. Dziękujemy Wam za Wasze wsparcie, za chwile, które poświęciliście na tego bloga. Dziękujemy za Waszą szanse na stworzenie innej Leonetty, innej Marcessci. Dziękujemy za Waszą wyrozumiałość i cierpliwość. Dziękujemy wszystkim, dziękujemy za wszystko.

Przepraszamy za niedotrzymane słowa obietnicy. Przepraszamy za nieokazywaną miłość. Przepraszamy za kiepskie i niedopracowane prace. Przepraszamy za wszystkie przykrości, które Wam zadałyśmy. Przepraszamy za to, że nie jesteśmy takie, jakie powinnyśmy być. Przepraszamy za wszystko.

Nie zapomnimy niczego. Na zawsze pozostaniecie w naszych sercach. Nie zapomnimy, jak bardzo Was kochamy i jak bardzo Was potrzebujemy. 

Żegnamy Was ze łzami w oczach, z bólem serca i z nadzieją powrotu... 

„Trzeba koniecznie wracać do miejsc, za którymi się tęskni, 

bo inaczej zbytecznie naprzykrzać się światu tęsknotą.”